türkiye'de fakir olmak, büyük bir sorun. paranın insanı toplumda var ettiği 3. dünya ülkesinde çocukken fakir olmak, bir sürü sorunu beraberinde getiriyor. insanlar seni ciddiye almıyor, eziyor, yukarıdan bakıyor, düzgün hizmet alamıyorsun, istediklerin olmuyor, ekonomik olarak senden daha zengin insanlara zorla saygı duymaya başlıyorsun karakterini sevmemene rağmen. çünkü fakirsin. ağzını açamazsın. çünkü insanlar değerini paranla ölçüyorlar. bütün toplum böyle. o sebepten türkiye'de fakir olmakla avrupa'da fakir olmak arasında fark var. eğer fakir olmak her yerde aynı sorunlara yol açıyor dersen, bu bütün dünyanın yanlış olduğu anlamına gelir. paranla var olduğun bir ülkede çocukken fakirsen, bu büyüdüğünde bir çok sorunun sende travma olmasına sebep oluyor. oysa fakirlik mutluluk ölçütü olmamalı. fakirlik bir tercih olmalı. çünkü fakirlikte nezaket ve olgunluk vardır. fakirlik insanı olgunlaştırır. fakirlik kötü bir şey değil. kötü bir şey olduğu intibasının sebebi, yine toplumun kendisi. parayı her şey yapmışlar. para hayatı idame ettirme aracından başka bir şey olmamalı. parayı mutluluk aracı olarak görüp hayatın amacı yapan insanlar gerçek mutluluğu bulamaz. maddi bir mutluluk sahtedir. manevi mutluluğun yerini tutamaz.
paranın toplumca her şey sayıldığı 3. dünya ülkesinde fakir olmak, özellikle çocukken fakir olmak, travma ve büyüyünce bir çok sorun demektir.
başlıkta ara
sevilenler: tümü
|
bugün