anlatmak istediğim şeyi nasıl en doğru şekilde anlatabilirim diye düşünüyorum. yaşadığım şeyin basit ve genel geçer bir hikaye olmadığını, olağandışı olduğunu insanlara anlatabilmem gerekiyor ki, itirafım bir anlam ifade etsin. başıma gelen en güzel şeydi bu kız. onu anlatmak istiyorum ama doğru kelimeleri ve cümleleri bulamıyorum. basitçe anlatıp gerçeğe ihanet etmek istemiyorum. gerçeğin etkisini zihinlere en doğru şekilde aktarmanın yolunu arıyorum, ama bulamıyorum.
bir kız vardı, kendimden bile sakındığım, uğruna dünyaları yakacağım, herkesten daha çok değer verdiğim, benim için çok özel olan. ben bu kızla yıllarımı geçirip koca bir şehir inşa ettim onunla. beni gözünde dağ gibi görüyordu. sinemadan, edebiyattan, dizilerden, sanattan, bilimden konuşuyorduk. ona bildiğim bir çok şey öğrettim. hiçbir kızla onunla konuşmaktan aldığım hazzı alamıyordum. zeki, ahlaklı ve efendi bir kızdı. bana aşık oldu, aşkına karşılık verdim. gerçekten zekiydi, her sohbetimizde zeka kırıntılarını, kalbinin en ücra köşesindeki güzelliğini hissederdim. o kadar güzel bir ruha sahipti ki, şimdi onunla 1 saat daha eskisi gibi konuşmak için neler vermezdim. fakat sonra onu çok saçma bir sebepten terk ettim. aradan yıllar geçti, pişman oldum. bu pişmanlığım, böylesine ahlaklı, efendi, zeki, güzel bir kızı nasıl bir hiç uğruna kaybetmeme dayanıyor. bir daha onun gibi biriyle tanışamayacağımı düşünüp üzülüyorum, korkuyorum. korkunç bir hataydı. yapılabilecek en kötü hatalardan biri. içim içime sığmıyor yıllarca uğraşıp didindiğim o güzel kızı kaybettiğim için. şimdi gece gece onu düşünüyorum. yaptığım en kötü hatalardan biriydi onu terk etmek. şimdi geri dönüp onunla konuşmak istiyorum, beni istemiyor. çok üzgünüm...
başlıkta ara
sevilenler: tümü
|
bugün