bulmanın inanılmaz zor olduğu eş türü. bulduğunuzda sakın onun kıymetini bilmemezlik yapmayın.
-
-
-
yok öyle birşey.
-
aramakla bulunmaz, birden ortaya çıkar ve sen hissedersin o dur dersin.
-
umarım ruh eşim beni aramıyordur, bulunamayacak bir yere saklandım çünkü. ancak bildiğim, genellikle bir arkadaşın tanıdığının yanında, konuşmanın olamadığı bir diskoda, iş yerinin öteki ucunda, tesadüflerin zincir yaptığı ortamlarda filan oluyorlar. belki onlar da saklanıyorlardır, kimbilir! fakat kesin bildiğim bir şey var ki, eş arayanlar çoğunlukla en ruhsuz olanlarını seçiyorlar. konunun hikmeti sanırım burada. ara ama bulduğunla yetin. hiç bulamazsan evlenirsin
zıt kutuplar hikayesi tamamen yok oldu değil mi.,
ikili ilişkilerde bunun adına özde uyum diyorum. o varsa gerisindeki büyük ayrıntılar sıkıcı gelmiyor. ruh büyük bir dünya. eş olayı daha zor. ben güzel atlattım hep, sonunda ikisinden de olmak bir yerde iyi hissettiriyor. ruh eşi prangası kişiyi tutsak edebiliyor. esareti sevenlere elbette saygı duyuyorum fakat unutmasınlar ki dünya, ölü diri milyonlarca ruh ile dolu -
ben buldum sonunda darısı arayan herkesin basına
-
milyarlarca atan kalbin arasında tek bir kalp atışını aramak... ruh eşimi ne zaman bulacağım bilmiyorum ama beni bulunca ona trip atacağım neden bu kadar geciktin diye:)
-
bulma olasılığı çok düşük olduğundan (imkansızdan hallice) aramaktan vazgeçmek daha huzurludur, genelde bulduğunu zannedenlerin çoğu bir süre sonra ruh ikizini değil ruh öküzünü bulduğunun farkına varır...
-
dikenler içinde açan gelincik gibidir. dikenleri geçmeden o güzelliğe ulaşamazsınız. bu yüzden zahmetli, sancılıdır. oraya gelene kadar da hevesiniz gitmiş olabilir.
-
insanların üretmiş olduğu bir başka hayal ürünü kavram.